تنها آبشارهای کشور مصر - وبلاگ لاوان

به گزارش وبلاگ لاوان، دره وادی الرایان (Wadi El-Rayan) در 65 کیلومتری جنوب غربی شهر فیوم (Fayoum) در مصر، خانه دو دریاچه بزرگ مصنوعی است که برای منحرف کردن آب مازاد زه کشی کشاورزی از آبادی فیوم به وجود آمده اند. به علاوه این شهر محل تنها آبشارهای کشور مصر نیز هست. آبشارهایی که ساخته دست بشر هستند. با خبرنگاران همراه باشید تا با این آبشارها بیشتر آشنا شویم.

آب آبادی فیوم در واقع در دریاچه قارون (Qarun) در شمال تخلیه می گردد. اما دریاچه تنها می تواند حجم مشخصی از آب زه کشی را در خود جای دهد. هر اندازه که بیشتر از ظرفیت و سطح این دریاچه به آن وارد گردد، می تواند طغیان کند و زمین های اطراف را فراگیرد و به علت اینکه آب ها دارای اندازه بسیار زیادی نمک هستند، اغلب هم خسارت های جبران ناپذیری وارد می نمایند. این بدان معناست که اندازه آبی که در فیوم می تواند مورد استفاده قرار گیرد، بوسیله ماکزیمم ظرفیت زه کشی ناحیه محدود شده است. بنابراین، تا همین اواخر محصولاتی با احتیاج به آب فراوان مانند برنج و نی می توانستند در اندازههای کمی رشد پیدا نمایند. به علاوه هیچ زمین جدیدی نمی توانست بدون غرق کردن زمین های موجود در نزدیکی دریاچه قارون آباد گردد.

احتیاجی فوری برای پیدایش یک گزینه دیگر برای زه کشی وجود داشت، زمین فرورفته (حالتی که در اثر عوامل طبیعی سطح زمین تغییر شکل می دهد) Wadi El-Rayan برای این کار مناسب بود.

در سال 1974، یک کانال 9 کیلومتری باز و یک تونل 8 کیلومتری که از میان صحرا از قسمت غربی منطقه فرورفته فیوم (Fayoum) به قسمت فرورفته خشک و بزرگ Wadi El-Rayan می رسید، ساخته شدند. اکنون آب های تخلیه شده در Wadi El Rayan به دو دریاچه وارد می شدند. آب ها ابتدا به دریاچه شمالی می رسیدند و زمانی که ظرفیت آن تمام می شد، یک جریان به سمت قسمت عمیق تر فرورفتگی به راه می افتاد، محلی که دریاچه دیگر شکل گرفته است. در پی این جریان ها فرسایش در صخره های طبیعی رخ داد و آبشارها بین آنها به وجودآمدند.

چندین آبشار از این جریان ها شکل گرفت و با اینکه هیچ کدام از آنها هم بیش 2 تا 4 متر ارتفاع ندارند، اما کماکان مردم محلی مصر را که تا قبل از آن هیج آبشاری در کشورشان ندیده بودند به خود جذب می نمایند و این آبشارها در بسیاری از فیلم ها و ویدئوهای محبوب مردم مصر نیز دیده می شوند. اگرچه آبشارها برای همواره باقی نخواهند ماند و همانطوری که سطح آب دریاچه پایین تر به طور پیوسته بالا می آید آنها را خواهیم داشت، اما تنها تا زمانی که سطح آن منطقه اجازه دهد اندازه مساوی از آبی که به آن وارد می گردد، تبخیر گردد.

سواحل پر از گیاه این دریاچه ها، محل را برای مهاجرت پرندگان در زمستان و برای پرورش بسیاری از ماهی ها مناسب می سازد. این ناحیه اکنون یک طبیعت حفاظت شده است و خانه تنها گونه موجود از غزال شاخ باریک در جهان است، البته در کنار هشت گونه دیگر از پستانداران و 13 گونه از پرندگان.