نابودی شنای مورد نظر در دسترس می باشد! - وبلاگ لاوان

به گزارش وبلاگ لاوان، زمزمه های واگذاری استخر آزادی درحالی شنیده می گردد که در صورت اجرایی شدن آن باید گفت؛ نابودی شنای مورد نظر در دسترس می باشد!

به گزارش خبرنگار ورزشی وبلاگ لاوان، مولوی در مثنوی معنوی اش گفته بود: چون که صد آید، نود هم پیش ماست. شاید برای همین است که حالا دست گذاشته اند روی صد.

خبر واگذاری تکه ای از تن رنجور استادیوم آزادی که با همان بدن خسته و تازیانه خورده اش از گذر سال ها، باز هم دم مسیحایی و نفس حیات می بخشد به پیکر ورزش ایران، نمونه ای شاخص است از کوشش برای دست بردن و چنگ زدن بر صد.

پیش از این ورزش ایران، با خبر واگذاری بخشی از مجموعه ورزشی شیرودی و استادیوم کشوری خو گرفته بود. می شنیدیم بخش هایی از باشگاه انقلاب را آرام آرام به بخش های خصوصی واگذار می نمایند. از استخر استادیوم کشوری که خصوصی شد، چه سودی به ورزش قهرمانی ایران رسید؟ غیر از این که آرام آرام تک تک شناگرهای قهرمانی ایران مجبور به کوچ به استادیوم آزادی شدند؟

وقتی بحث واگذاری به بخش خصوصی می شود، دو نگرانی شکل می گیرد. هر دو بیم هم، زاده دیده های ما در سال های اخیر از روند خصوصی سازی هاست. نخست اینکه سرنوشت ورزشکاران و خود آن رشته قهرمانی چه خواهد شد؟ این روند عادی سازی از دست دادن فضاهای ورزشی به جای تعمیم و افزایش اماکن ورزش برای ورزشکاران رشته های قهرمانی، نگران نماینده شده است. شاید منطقی تر بود که طی سال های گذشته، هر یک از استان های ایران مجهز به یک مجموعه ورزشی مانند آزادی یا لااقل کشوری شده بودند. حال که فرصت و عزمش نبوده، لااقل همان دارایی های قبلی را هم که نباید از کف داد.

دومین نگرانی اما به روند انتخاب های قبلی در زمان خصوصی سازی و مزایده برمی شود. مزایده هایی که گاه و بیگاه با خبرهایی یا شایعاتی همراه می شد که نشان می داد فرزندان بعضی از مدیران رده بالا برنده های از پیش مشخص شده این مزایده ها هستند. این واگذاری ها که نه از سر دلسوزی برای ورزش که برای محکم کردن پایگاه اقتصادی بعضی از افراد بود، ورزش ایران را هم در راستا قهقرایی قرار داد.

حالا می گویند ممکن است استخر قهرمانی استادیوم آزادی را تبدیل به فضایی برای غواصی ونجات غریق (از آموزش تا قهرمانی) نمایند. شخصیت حقیقی یا حقوقی که حاضر شده است میلیاردها تومان هزینه خرید چنین مجموعه عظیمی کند، آیا از آموزش غواصی یا راه دادن غواص ها به استخر قهرمانی سود اقتصادی خواهد برد؟ قطعا این چنین بیاناتی بیشتر برای گمراه کردن یا مسکوت کردن اعتراضاتی است که می خواهند مقابل این از دست رفتن آخرین سرمایه ملی شنای ایران را هم بگیرند.

وزارت ورزش و جوانان می تواند جلوی چنین خسرانی را از امروز بگیرد. هرچند که مدیران رده بالای وزارت ورزش شاید اهمیتی به آینده شنا و سایر ورزش های قهرمانی ایران پس از تغییر دولت ندهند و بیشتر در اندیشه آینده خود باشند، اما ورزش ایران روی شانه های آنها حقی حجیم دارد.

اگر مسند و مسلک و احترام و شهرتی بوده، از قبل ورزشی است که حالا چوب حراج به دامنش زده اند. ورزش شنای ایران با این تصمیم در آستانه نابودی قرار خواهد گرفت.

گزارش: آمنه سلیمانی