12 خاصیت عدس، این خوراکی سرشار از پروتئین - وبلاگ لاوان

به گزارش وبلاگ لاوان، هرآنچه باید درمورد عوارض جانبی عدس بدانید

عدس برای سلامتی بسیار مفید است. عدس سرشار از پروتئین گیاهی، پتاسیم، فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی نظیر ویتامین B9 و اسید فولیک می باشد. از فواید عدس می توان به بهبود دستگاه گوارش، کاهش فشار خون، و درمان دیابت اشاره نمود. بعلاوه عدس از مواد غذایی خون ساز است و باعث درمان کم خونی می گردد .

عدس چیست؟

عدس از دانه های خوراکی است و به خانواده حبوبات تعلق دارد. این دانه معمولا به صورت دو بخش جدا درون یک پوسته قرار گرفته است. نام علمی آن Lens culinaris است. عدس یکی از قدیمی ترین منابع غذایی شناخته شده است که بیش از 9000 سال قدمت دارد.

عدس را می توان با پوست و یا بدون پوست مصرف کرد. البته تا پیش از اختراع ماشین آلات فراوری آرد، عدس ها فقط با پوست مصرف می شدند. پوست عدس حاوی مقادیر زیادی فیبر رژیمی است که پس از گذراندن فرایند جداسازی پوست به وسیله دستگاه ها، این بخش مغذی کاملا از بین می رود.

از انواع عدس های محبوب و رایج می توان به عدس سیاه، قرمز، قهوه ای، ماش، لپه، دال عدس، عدس ماکاچیادو، عدس سبز فرانسوی و همین طور لوبیای چشم بلبلی، لوبیای قرمز و سویا که از تیره نخود هستند، اشاره نمود. هر کشور و منطقه، نوع خاصی از عدس های بومی خود را دارد که کم وبیش خواصی شبیه هم دارند.

عدس سرشار از پروتئین است و منبع پروتئینی مقرون به صرفه قیمتی محسوب می گردد. بعلاوه حاوی اسیدهای آمینه ای مانند ایزولئوسین و لیزین است. عدس ریزمغذی هایی مانند انواع ویتامین ها و مواد معدنی نیز دارد.

بیشتر در کشورهای آسیایی، به ویژه هند، از عدس استفاده می گردد. هند بیشترین تعداد افراد گیاه خوار را دارد و عدس به علت پروتئین فراوانش، جایگزین مناسبی برای گوشت است. برترین روش مصرف عدس، زمانی است که جوانه زده ، زیرا در این زمان حاوی مقدار زیادی اسیدهای آمینه متیونین (methionine) و سیستئین (cysteine) است که برای تشکیل ماهیچه و قوای جسمانی مان بسیار مهم هستند. متیونین، اسید آمینه ای لازم است که باید به وسیله غذا وارد بدن گردد، اما سیستئین، اسید آمینه ای غیرلازم است که طی فرایند سنتز در بدن فراوری می گردد. به اسیدهای آمینه ای که در بدن فراوری نمی شوند و باید از خارج و با غذا خوردن به بدن وارد شوند، اسید آمینه های ضروری گفته می گردد.

ارزش تغذیه ای عدسعدس سرشار از گیاه مغذی و فنول هاست. هر دوی این مواد شیمیایی ارگانیک برای سلامت بدن بسیار مفید هستند. اما هنوز سازوکار آنها چندان تعیین نشده است. غالب اوقات منابع پروتئینی عدس و گوشت با یکدیگر مقایسه می شوند و البته بیشتر مردم معتقدند گوشت برترین منبع پروتئین است. این باور درست است، زیرا عدس تمام اسید های آمینه موجود در گوشت را ندارد. با این حال بسیار کم چرب تر از گوشت است.

خواص عدس در سلامت انساناز همان دوران آغاز کشاورزی، عدس کشت می شده و از آن موقع تا به امروز به بخشی از رژیم غذایی مان تبدیل شده است. از فواید عدس می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1. فراوری ماهیچه

اندام ها و ماهیچه های ما برای رشد و ترمیم به پروتئین احتیاج دارند. عدس، به ویژه عدس جوانه زده، حاوی تمام اسید آمینه های لازم است که بدن مان برای ساخت ماهیچه و عملکرد خوب بدن لازم دارد.

2. کنترل دیابتدر آنالیز های محققان تعیین شده است که از میان تمام گروه های مختلف غذایی، حبوبات بیش از همه، حاوی فیبر رژیمی هستند. عدس ، مانند لوبیا و نخود، متعلق به خانواده حبوبات است. فیبر رژیمی این مواد غذایی، مانند عدس به کنترل سطح قند خون یاری می نماید. بعلاوه فیبر رژیمی سرعت جذب غذا به وسیله خون را کند می نماید و سطح قند خون را ثابت نگه می دارد.

3. بهبود گوارشازآنجایی که عدس حاوی فیبر رژیمی فراوانی است، اگر به طور مرتب مصرف گردد، باعث بهبود شرایط گوارش می گردد. بعلاوه حرکت روده را راحت می نماید و درنتیجه از یبوست می کاهد.

4. سلامت قلبعدس، به علت اینکه حاوی مقدار ناچیزی چربی است، منبعی ایده آل از پروتئین است که می توان آن را بدون نگرانی از چربی های اضافی، مصرف و سلامت قلب را تأمین کرد. بعلاوه عدس حاوی منیزیم است که در بهبود ماهیچه های قلبی-عروقی مؤثر است و فشار خون را پایین می آورد.

5. پیشگیری از تصلب شریانبنابر آنالیز های محققان، مصرف عدس، آنتی اکسیدان قابل توجه ای برای بدن فراهم می نماید و بدین ترتیب از احتمال بیماری تصلب شرایین می کاهد. بعلاوه این آنتی اکسیدان ها نقش مهمی در خنثی سازی رادیکال های آزاد دارند و از صدمات سلولی و ژنی که منجر به پیری می گردد، پیشگیری می نمایند.

6. پیشگیری از سرطانمحققان متوجه شده اند که لکتین (lectin) گیاهی، نوعی پروتئین گیاهی که در خوراکی هایی مانند عدس، گندم، بادام زمینی، نخود و سویا پیدا می گردد، تأثیری عالی روی سلول های سرطانی دارند. در حقیقت لکتین با سمی کردن سلول های سرطانی، آنها را وارد مرحله خزان یاخته ای می نماید. خزان یاخته ای به گونه ای از مرگ سلولی می گویند که طی فرایند مرگ برنامه ریزی شده سلول صورت می گیرد. این ویژگی لکتین باعث می گردد که به طور بالقوه، مانع رشد سلول های سرطانی را بگیرد.

7. سرشار از اسید فولیکعدس غنی از ویتامین ب-کمپلکس، مانند فولات یا اسید فولیک است. مصرف اسید فولیک در زنان باردار، برای پیشگیری از تولد کودک ناقص، مفید است. بنابر آنالیز های محققان، نبود اسید فولیک کافی اغلب باعث نقص در لوله عصبی جنین می گردد. بعلاوه فولات موجود در عدس به تشکیل سلول های قرمز خون یاری می نماید و نقش مهمی در حفظ مقدار هوموسیستئین در بدن دارد. این ترکیب شیمیایی در برابر پرفشاری خون و صدمه به DNA که منجر به سرطان می گردد، مؤثر است و به حفظ سلامت بدن یاری می نماید.

8. کنترل وزنآنالیز ها نشان داده است که مصرف مرتب عدس با افزایش احساس سیری، به کنترل وزن یاری می نماید.

9. سیستم عصبی سالمتا مدت ها تصور بر این بوده است که ریزمغذی هایی مانند ویتامین ها و مواد معدنی روی عملکرد مغز اثری ندارند. اما تحقیقات بیشتر نشان داد، وجود ویتامین ها و مواد معدنی برای عملکرد مغز به یک مقدار مهم است. بنابر تحقیقی که محققان انجام دادند، ویتامین ها و مواد معدنی موجود در عدس برای بهبود عملکرد مغز بسیار مفیدند.

10. محتوای فراوان آهنعدس حاوی مقدار بسیار زیادی آهن است که برای فراوری هموگلوبین کافی در بدن، لازم است. با مصرف یک فنجان عدس (200 گرم) در روز می توان 36 درصد از آهن روزانه بدن را تأمین کرد.

11. بهبود فعالیت الکترولیتیپتاسیم به عنوان یکی از مواد معدنی موجود در عدس برای فعالیت الکترولیتی بدن نسبت به سدیم، جایگزین بهتری است. بسیاری از بیماری ها به مقدار بسیار زیاد سدیم و البته پتاسیم کم در بدن مربوط هستند. پتاسیم، علاوه بر فعالیت به عنوان الکترولیت، برای عملکرد اندام هایی چون قلب، مغز و کلیه نیز مفید است.

12. بهبود سوخت وسازعدس منبع خوبی از انواع ویتامین ها، مانند ویتامین B3 است که نقش مهمی در بهبود شرایط دستگاه های گوارش و عصبی دارد. این ویتامین فواید دیگری ازجمله کنترل کلسترول، کاهش خطر بیماری هایی مانند آلزایمر، آب مروارید، پوکی استخوان و دیابت نیز دارد.

عوارض جانبی عدسبا وجود اینکه عدس برای سلامت بدن مفید است و برترین جایگزین برای گوشت قرمز، مرغ و ماهی محسوب می گردد، اما مضراتی هم دارد:

خطر فراوری سنگ کلیه

در تحقیقاتی اجرا شده تعیین شد، بعضی از مواد غذایی خانواده عدس، مانند سویا، کره بادام زمینی و لوبیاهای پخته و سرخ شده، حاوی مقدار فراوانی از ترکیبات اگزالات هستند. این ترکیبات باعث فراوری سنگ کلیه می شوند. بنابراین افرادی که به سنگ کلیه مبتلا هستند باید از مصرف حبوبات و عدس پرهیز نمایند.

خطر ابتلا به بیماری های کلیویمصرف مقدار زیاد پروتئین هم عوارض جانبی دیگری به همراه دارد. بدن ما، به طور میانه، در برابر هر کیلوگرم وزن، به 0.8 گرم پروتئین احتیاج دارد. مصرف پروتئین بیشتر، کلیه را به کار و فعالیت بیشتر وا می دارد تا بتواند پروتئین اضافی را از بدن خارج کند. این شرایط در طولانی مدت به عملکرد کلیه صدمه می زند و فرد را به بیماری های کلیوی مبتلا می نماید.

تشکیل گاز به علت تخمیرعدس به محض ورود به دستگاه گوارش، آغاز به انجام عمل تخمیر می نماید و در پی آن گاز فراوری می گردد. این گازها بسیار آزاردهنده خواهند بود. بنابراین اگر نمی توانید چنین شرایطی را تحمل کنید، از مصرف بیش ازحد عدس پرهیز کنید.

منبع: سایت چطور

منبع: راسخون