پل طنابی اینکاها در پرو که هنوز سالم باقی مانده است! - وبلاگ لاوان

به گزارش وبلاگ لاوان، پل طنابی اینکاها

در میان جاذبه های بی نظیر و تاریخی که در دنیا وجود داشته و هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد، شاید پل ها حرف اول را بزنند. پل ها به دلیل اینکه جهت ارتباطی را در مناطقی که انسان به سختی ایجاد کرده، فراهم می نمایند، همواره مورد بازسازی بوده اند. در این میان پل طنابی اینکاها در پرو را باید معرفی نمود. چرا که این پل، نه تنها ادامه دهنده و بازمانده میراث اینکاها بوده بلکه قدیمی ترین پل طنابی و الیافی دنیا نیز محسوب می گردد. این پل آخری پل از نوع خود در دنیاست که همچنان میراث قدیمی اینکاها را ادامه داده و زنده نگاه داشته است. با مجله خبرنگاران، این بار قدیمی ترین پل طنابی دنیا یعنی پل طنابی اینکاها را در پرو معرفی کرده و سنتی که به مناسبت آن هنوز هم پا برجاست را بیشتر می شناسیم.

هر سال، جوامع روستایی در پرو، یک سنت باستانی را انجام می دهند که به عصر تمدن اینکاها برمی گردد. هر ساله سه روز طول می کشد تا پل طنابی کسواچاکا Qeseswachaka را به عنوان یکی از راستاهای دسترسی در سیستم جاده های باستانی اینکاها Incan بسازند. این پل آخرین نوع از این مدل پل ها در دنیا است.

فرایند تکرار شونده آویزان کردن طناب ها و الیاف های پل طنابی اینکاها Qeswachaka در طول سال ها، باید هر ساله تکرار گردد اما ساختار زندگی جوامع شرکت کننده و نحوه انجام این کار در تمام طول این سال ها تغییر ننموده است. سازمان آموزش و پرورش، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) این آداب و ساخت و ساز را برقراری ارتباط، تقویت پیوندهای بین قرن ها و تأیید هویت فرهنگی این اقوام می داند.

هر بهار کل قبیله باقی مانده اینکاها به دور هم جمع می شوند تا تجدید حیات را جشن بگیرند. این مردان و زنان، از هر دو سمت پل طنابی اینکاها کار خود را آغاز می کنند. تمام افراد عظیمسال روستا، طناب های قطور بافته شده از الیاف گیاهی را با خود تا بالای کوه حمل نموده و برای بازسازی پل آماده می شوند. این طناب های بافته شده و قطور صدها متر طول داشته و ضخامتی به اندازه قطر هر انسان دارد. تمام این طناب ها را در سرتاسر پل به کار می گیرند تا قدیمی ترین پل طنابی دنیا را دوباره احیا کنند. فرایند مهیا سازی طناب های بافته شده خود مدت ها طول می کشد.

در برنامه بازسازی پل، مردم روستا، کم کم آغاز به بریدن بخش های مختلف پل می کنند تا در نهایت قسمت های قدیمی را با قسمت های جدیدتر جایگزین کنند. پس از گذشت 3 روز کار سخت و نفس گیر بر روی پل، می توان آغاز به بافتن پل جدید طنابی نمود.

پل کسواچاکا | The Qeswachaka bridge

پل کسواچاکا نام همین پل طنابی اینکاها بوده که برای 5 قرن و هر ساله طبق سنتی قدیمی زنده و سالم باقی مانده است.

برای قرن های متمادی این پل، تنها راه ارتباطی روستاهای اطراف رودخانه با یکدیگر بوده است. این رودخانه در استان کاناس پرو (Perus Canas Province) واقع شده و دقیقا همانند دیگر پل هایی است که در زمان امپراطوری اینکاها بر روی رودخانه ها ساخته می گردد. پل کسواچاکا از جمله دیگر پل های اینکاها بوده که در راستا جاده رفت و آمد این امپراطوری قرار داشته و دسترسی به دیگر مناطق و اقوام را فراهم می نموده است.

جشن سالانه بازسازی پل طنابی

هر ساله، مردمان و قبایلی که به زبان کوئچوا (Quechua) صحبت می کنند، به دور هم جمع می شوند. این اقوام در منطقه جنوبی رشته کوه آند به دور هم جمع می شوند. آن ها مواد خام - الیاف طبیعی و پوشش های گیاهی محلیمورد احتیاجشان را جمع آوری می کنند تا از آن ها برای ساخت طناب های قوی و بافتن طناب هایی گیاهی و الیافی استفاده کنند. طناب ها همانند کابل هایی قوی بافته می شوند تا بتوانند آن ها را در هر دو طرف پل ببندند. برای بالا رفتن کارایی بیشتر پل، از دو طرف انتهایی پل، طناب های از قبل بافته شده را گرفته و آغاز به تعوض با طناب های قبلی می کنند. هر یک از این طناب ها توسط دستان این هنرمندان زبر دست بافته شده و پلی مستحکم را تشکیل می دهند.

در این میان، افراد دیگری برای بخش های دیگر پل طنابی اینکاها همانند کف پل و قسمت دستگیره پل، طناب های جدیدی را آغاز به بافتن می کنند.

این پل، هر چند از گیاهان، الیاف و چوب ها ساخته شده است و با نوسانات آب و هوایی بسیار تکان می خورد اما برای رفت و آمد مردمان این قبیله ها و دام ها بسیار اهمیت دارد. این پل هر چند که عبور از آن ترسناک به نظر می رسد اما در طی صد ها سال، دلیل برای عبور دام ها و مردمان و ارتباط بین آن ها در این نواحی بوده است.

فرایند گروهی ساخت پل

این پل بر روی رودخانه اپوریماک (the Apurimac River) و در میانه کوه های آند واقع شده است. ارتفاع پل طنابی اینکاها از سطح دریا 3.7 کیلومتر بوده و طول آن 28 متر می باشد. هر خانواده در این قبایل موظف به بافتن مقدار مشخصی از طناب های پل است. برای بازسازی پل، هر خانواده باید 70 متر در طول فرایند پل سازی تهیه نماید.

هنگامی که بافتن و بهسازی قدیمی ترین پل طنابی دنیا تمام گردد، می توانند جشن نو را آغاز کنند. هر سال تمام این مراسم از نو تکرار می گردد. مردمان محلی مهارت ساخت پل، بریدن طناب های قدیمی پل، نحوه جمع آوری گیاهان و الیاف و بافتن آن ها را سالیان سال است که زنده نگه داشته اند. این مهارت ها را حتما به نسل های جوان تر و بعد از خود منتقل می کنند.

تمام فرایند و این رویداد توسط عظیمان و افراد متبحر در پل سازی نظاره می گردد. شیوه هایی که دقیقا همانند دوران قدیم و دانش اینکاها انجام می گردد. این پل طنابی اینکاها و همچنان زنده بودن فرهنگ بازسازی پل از گذشته تا به امروز، نشان دهنده نحوه زندگی و دانش و مهارت مردم باستان در این منطقه از پرو است.

ثبت بازسازی هر ساله پل طنابی اینکاها در یونسکو

تمام این مهارت ها و فرایند در سال 2013 توسط دولت پرو و سازمان یونسکو رصد شد. در نهایت در همین سال کوشش های جوامع محلی، اهمیت پل و سنت به جای مانده، دانش و آیین های پل سازی بعنوان بخشی از میراث فرهنگی نامحدود بشری توسط دولت پرو و یونسکو به رسمیت شناخته شده است.

جاده ای به طول 32.187 کیلومتر توسط اقوام قدیمی سرزمین جنوبی کلمبیا یا اقوام اینکاها ساخته شده بود. پل طنابی اینکاها در ادامه ساخت و سازهای این راستا برپا شده بود. در تمام طول این راستا دره ها، رودخانه ها و تنگه های متعددی وجود دارد که برای افراد پیاده و حیوانات مناسب است. اینکه چرا اینکاها با الیاف گیاهی پل های خود را می ساختند، دلیل واضحی دارد. این اقوام از چرخ و وسایل چرخ دار استفاده نمی کردند و تنها با پای پیاده و دام هایشان جابه جا می شدند.

در نتیجه پل های باریک و طنابی بسیار برای آن ها کارآمد بود. همچنین الیاف گیاهی در این نواحی هر ساله یافت می گردد. در نتیجه احتیاجی به آوردن لوازم سنگین و سخت به بالای دره ها و تنگه ها نداشتند. بسیاری از دامداران با آلپاکاها و یا لامای خود هر وسیله ای را که احتیاج داشته باشند از پل عبور داده و به مقصد خود می بردند.

چه افرادی از این پل استفاده می کردند؟

اینکاها به پیغام رسان ها و جارچی های خود، نام چاسکوس (Chasquis) داده بودند. این افراد از میان ورزشکاران قدرتمند و سریع انتخاب می شدند. این افراد برای دویدن در مسافت های طولانی، در بالای کوه ها، جاده ها و پل ها از یک ایستگاه به ایستگاه دیگر تمرین می کردند و آماده بودند. این افراد، پیغام ها یا اجناس سبکی همانند ماهی ها را در این جاده جا به جا می نمودند.

این افراد با خود صدفی حلزون شکل و عظیم حمل می کردند. از این حلزون به عنوان ترومپت استفاده می کردند.

بافتن و ساخت دوباره و دوباره این پل های طنابی در طول دوران بسیار سخت و خطرناک بوده است. چرا که گاهی پیش آمده افراد سازنده در هنگام ساخت آن ها، به پایین پرتاب شده و جان خود را از دست داده اند.

پل طنابی اینکاها جدای از افراد و خانواده های اقوام محلی، هم اکنون در هنگام نوسازی، گردشگران و عکاسان علاقه مند را هم به خود جذب می نماید. واضح است که این سنت هم اکنون تنها به دلیل رفت و آمد بین دو طرف تنگه ها انجام نمی گردد؛ بلکه تمام مردم همچنان به ادامه این سنت علاقه نشان می دهند و به میراث گذشتگان خود افتخار می کنند.

اگر شما هم علاقه مند به دیدن این جشن سه روزه هستید، می توانید ابتدا خود را به شهر کوسکو (Cusco) برسانید. در راستا تورهایی که به سمت پل طنابی اینکاها می فرایند، تالاب ها و دریاچه های بی نظیری وجود دارد که خالی از لطف نیست. اگر ترس از ارتفاع ندارید، هیجان عبور از این پل را تجربه کنید. بهترین زمان بازدید از این پل بین ماه های مارچ تا ژانویه است.

منبع: ancient-origins.net