آیا گاز ترکمنستان و ازبکستان به اروپا خواهد رسید؟
به گزارش وبلاگ لاوان، آیا تجارت اروپایی می تواند بر منابع گازی ترکمنستان و ازبکستان تکیه کند؟
به گزارش خبرنگار گروه بین الملل وبلاگ لاوان، به نقل از دویچه وله طی یادداشتی مزایا و معایب صادرات گاز از ترکمنستان و ازبکستان را به اتحادیه اروپا آنالیز شده است که به شکل زیر می باشد.
شش سال پس از شکست پروژه نابوکو، خط لوله ای که برنامه ریزی شده بود تا به وسیله آن گاز ترکمنستان و آذربایجان به آلمان و سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا برسد، در رسانه های آلمان دوباره اشاراتی به امید صنایع اروپایی به واردات گاز از ترکمنستان به چشم می خورد. در همین حال، وضعیت استخراج گاز در ترکمنستان و سایر کشورهای آسیای مرکزی تغییر نموده است. آیا امیدی به صادرات سوخت گازی از این منطقه به اتحادیه اروپا وجود دارد؟
گاز ترکمنستان و بدهی به چینی ها
برای خریداران بالقوه که به دنبال راه هایی برای انتقال گاز از ترکمنستان به اروپا بودند، دور زدن روسیه یا علاوه بر مسیرهایی که به وسیله فدراسیون روسیه انجام می شد، توافق کشورهای حاشیه خزر در خصوص کنوانسیون دریای خزر یک رویداد خوشایند بود. ناتالیا خاریتونووا، هماهنگ کننده شبکه مشترک کارشناسان اوراسیایی Jeen ، خاطر نشان می نماید که در شکل فعلی خود، به نظر می رسد که ترکمنستان می تواند یک خط لوله به وسیله آب منطقه خود در دریای خزر بدون دریافت رضایت از روسیه و ایران بسازد. در ضمن دومین نکته مثبت این توافق برای اتحادیه اروپا، راه اندازی سریع خط لوله Trans-Adriatic Pipeline TAP و شاخه های TANAP موجود با مرکز در ترکیه است.
اما همچنین یک نقطه منفی بسیار جدی وجود دارد: که آن درگیری عشق آباد با بدهی های بالا در امور مربوط به گاز، و احتمالا وابستگی کل اقتصادش، به چین است.
این کارشناس روس در مصاحبه ای با DW شرح می دهد: خوشحالی بیش از حد مقامات ترکمن از فرصت های ارائه شده توسط پکن در سال های صفر برای توسعه مشترک معادن ترکمنستان، ساخت خط لوله به چین و خرید مقادیر زیاد گاز، عشق آباد را در دام خود انداخت. او اکنون وام های چینی را با گاز خود پرداخت می نماید، بنابر آنچه که کارشناسان داخلی می گویند نه هیچ درآمدی از این صادرات وجود داشته و نه فرصتی برای ارائه حجم قابل توجه گاز به بازار آزاد دارد. بله، چینی ها تا حدودی سیستم خط لوله گاز را در این جمهوری مدرن نموده اند، اما، فساد را کاهش نداده و مقامات را به عادی سازی روابط تجاری با شرکای خارجی تحریک ننموده اند.
آیا تجارت آلمانی علاقمند به گاز ترکمنستان است؟
در نهایت، به گفته وی، نشانه ای بد برای اتحادیه اروپا، دیدار رئیس گازپروم، الکسی میلر، از ترکمنستان در انتها ماه مارس است. این سومین سفر میلر در چند وقت اخیر به آنجا است و به گفته خاریتونووا، واضح است که گازپروم، با استفاده از شرایط موجود، میخواهد آن گازی را که چینی ها هنوز استخراج ننموده اند، بدست آورد.
مدیر بخش انرژی و مواد اولیه از شرکت مشاوره بین المللی برلین Pflüger آرش دوئرو (آرش دوئرو) می گوید: آلمان مدتهاست علاقمند به واردات گاز ترکمنستان، که چهارمین ذخایر بزرگ گازی را در دنیا دارا است، می باشد. اما تا به حال، اصلی ترین مانع تحقق آن وضعیت دریای خزر بود (برای صادرات آن). پروژه های زیادی چون خطوط لوله از بستر دریا به آذربایجان و به ترکیه و سپس به وسیله زیرساخت های ترکیه به اتحادیه اروپا در امتداد به اصطلاح کوریدور جنوبی وجود داشت. اجرای پروژه ها در اینجا به دلیل تنوع زیاد در حقوق بین الملل، و همچنین به دلیل مخالفت چندین کشور منطقه خزر، از جمله روسیه ممکن نشده بود.
این منبع به دویچه وله گفت: در حال حاضر کارهایی در این زمینه صورت گرفته است و من، نماینده رسمی صنعت آلمان نیستم، اما براساس تجربه همکاری نزدیک با آن، می توانم بیان کنم که علاقه زیادی به کل این منطقه وجود دارد.
این کارشناس آلمانی گفت: من تنها از ترکمنستان صحبت نمی کنم، در اینجا می توان از ازبکستان نام برد که دارای ذخایر قابل توجه گازی است. در ازبکستان تنظیم امور سرمایه گذاری خارجی و به طور کلی شرایط تجارت مشترک کار مسئله ای بود، اما آنچه دولت جدید در دو سال گذشته از لحاظ نوسازی انجام داده، البته، در شرکت های آلمانی به شدت علاقه به گاز و نفت ازبکستان به وجود آورده است. با این حال، ازبکستان نیز دارای ویژگی هایی از نظر صنعت انرژی آلمان است. در مقایسه با ترکمنستان، در درجه اول، جغرافیای این کشور است، که دسترسی به خزر ندارد.
جغرافیای ازبک، گازپروم و لوک اویل
آرش دوئرو خاطر نشان ساخت: این یک مشکل اضافی است، که باید در خصوص پمپاژ سوخت به وسیله کشورهای ترانزیت شونده دیگر فکر کرد، اما این مساله قابل حل است. در اینجا بهتر است که به TANAP ترکیه توجه کرد که به TAP متصل خواهد شد، که در حال آماده شدن برای شروع به کار در سال 2020 است. اما توان آن محدود به 10 میلیارد متر مکعب در سال، با امکان گسترش تا 20 میلیارد، - اما، با این حال، کافی نیست.
دوئرو می گوید: اگر چه از لحاظ نظری، شما می توانید طرح هایی شبیه به جریان شاقتصادی را تصور کنید، زمانی که مراحل دوم و سوم را بتوان به مرحله اول اضافه نمود. این کار راحت تر است، زیرا بسیاری از موافقتنامه های بین دولتی در این مورد رسمی شده اند. البته در این زمان نیازمند هماهنگی عمیق تری با آذربایجان می باشد که او خود می خواهد عرضه کننده باشد، گر چه ذخایر او در دراز مدت برای پر کردن لوله ها به اندازه کافی نیست. به همین دلیل او، مانند ترکیه، باید به نقش حمل و نقل کننده علاقه نشان دهد.
ناتالیا خاریتونووا به نوبه خود، به جنبه دیگر توجه جلب می نماید. به گفته وی، ازبکستان در حال حاضر به دنبال راه هایی برای جذب سرمایه گذاران است در حالی که ازبک نفت گاز در حال حاضر تعداد بسیار زیادی از شرکای خارجی دارد.
خاریتونووا گفت: هر دو شرکت گازپروم و لوک اویل و آمریکایی ها (در اوایل ماه آوریل گزارش شد که شرکت توسعه اپسیلون استخراج خود را در معادن مختلف افزایش داد و ساخت خطوط اضافی را تسریع نموده است) و چین و کره جنوبی در این میان بسیار قابل توجه هستند. اما در عین حال، ازبک نفت گاز نیز بر روی سدی از بدهی نشسته است. با توجه به گزارش های داخلی و رسانه ها، او اکنون به خاطر Uz-Kor Gas Chemical به سرمایه گذاران کره ای 300 میلیون دلار بدهکار است و لوک اویل نیز دو برابر آن می باشد. و اکنون لوک اویل چندین معدن برای اکتشاف گرفته است، و احتمالا به زودی کره ای ها نیز چنین معادنی دریافت خواهند کرد. انتظار می رود رییس جمهور کره جنوبی در اواسط ماه آوریل به تاشکند برود.
سرمایه گذاران اروپایی از ازبکستان چه انتظاری دارند؟
ازبک نفت گاز با غرق شدن در بدهی، همچنان عجله ای برای پرداخت آن ندارد، و وابستگی خود را به بازیگران خارجی افزایش می دهد. کارشناسJeen می گوید: به تازگی، شرکت دولتی چینی CPTDC با اشاره به کمبود ارز، از رئیس جمهور ازبکستان درخواست نموده است تا در پرداخت 16 میلیون دلار بدهی ازبک نفت گاز که به مدت چندین سال به او پرداخت نشده است، مشارکت کند. در عین حال، این کارشناس معتقد است که امروزه تامین کنندگان بالقوه گاز ازبک در بازار اروپایی مزایای رقابتی قابل توجهی نسبت به ترکمنستان دارند.
آرش دوئرو گفت: مهمترین چیز این است که ببینیم چه چیزی برای ایجاد شرایط مناسب چارچوب دار برای سرمایه گذاری درازمدت لازم است. متاسفانه، در ترکمنستان این فرایند کاملا خودسرانه به نظر می رسد و این یک مانع جدی است و در خصوص ازبکستان توصیه می گردد روی آینده کار کند. تنوع اعتبارات برای صادر کننده لازم است. به گفته دوئرو، پیشنهادی برای تامین اقتصادی سریع از چین، گازپروم یا لوک اویل ممکن است بسیار جذاب باشد و در تاشکند گفته گردد که ممکن است دیگر کسی این پیشنهادات را ندهد، پس ما آنچه را که می دهند را خواهیم گرفت.
دوئرو درخلاصه گفت: اما تاشکند باید از دیدگاه دراز مدت برای پیدا کردن منابع دیگر کوشش نموده و زمینه را برای بازگران دیگر محدود نکند، مثل جذب صندوق بین المللی پول، بانک دنیای و موسسات اروپایی. شرایط برای کسب و کار اروپایی ها باید بهبود یابد، آنگاه سرمایه خودش خواهد آمد. اول از همه، در ازبکستان، پس از اصلاحات، باید مکانیزم های قابل اطمینانی برای محافظت سرمایه گذاران از سلب مالکیت ایجاد گردد.
منبع: خبرگزاری تسنیم